W wielu środowiskach sieciowych wykorzystywany jest system Windows Server. System ten może pełnić wiele ról i funkcji. Jedną z takich funkcji jest serwer RADIUS. Tak więc rodzi się pytanie czym właściwie jest RADIUS i jakie jest jego zadanie?

Nie tak dawno temu przyszło mi naprawiać komputer z systemem Windows 10 w którym z niewiadomych powodów nie funkcjonowało menu Start ani Centrum Akcji. Nie można było odwołać się do żadnego programu, którego skrót znajdował się menu Start ani skorzystać z ikon zawartych w Centrum Akcji. Oba te elementy systemu były nieaktywne. Jedyne co działało to uruchamianie programów w sposób tradycyjny czyli poprzez bezpośrednie ich odnalezienie i uruchomienie bądź jeśli chodzi o funkcje systemu Windows wywołanie ich za pomocą skrótu wprowadzonego za pomocą klawiatury lub poprzez wykorzystanie poleceń w oknie Uruchom.

W dobie coraz większej inwigilacji i ochrony swojej prywatności wielu użytkowników decyduje się na korzystanie z sieci Internet za pośrednictwem połączenia VPN. Lecz czym tak naprawdę ten VPN jest? Wikipedia definicję VPN-u określa jako:

„VPN (ang. Virtual Private Network, Wirtualna Sieć Prywatna) – tunel, przez który płynie ruch w ramach sieci prywatnej pomiędzy klientami końcowymi za pośrednictwem publicznej sieci (takiej jak Internet) w taki sposób, że węzły tej sieci są przezroczyste dla przesyłanych w ten sposób pakietów. Można opcjonalnie kompresować lub szyfrować przesyłane dane w celu zapewnienia lepszej jakości lub większego poziomu bezpieczeństwa. Określenie „wirtualna” oznacza, że sieć ta istnieje jedynie jako struktura logiczna działająca w rzeczywistości w ramach sieci publicznej, w odróżnieniu od sieci prywatnej, która powstaje na bazie specjalnie dzierżawionych w tym celu łącz. Pomimo takiego mechanizmu działania stacje końcowe mogą korzystać z VPN dokładnie tak, jak gdyby istniało pomiędzy nimi fizyczne łącze prywatne.”

System Windows 10 (jak również Windows 8) daje nam możliwość uruchamiania wirtualnych systemów. Uruchamianie to odbywa się w oparciu o wbudowane narzędzie Hyper-V. Program ten jest znanym narzędziem obecnym do tej pory w wersjach serwerowych systemu Windows. Narzędzie spełnia te same funkcje co VirtualBox czy VMware Workstation Player.

Tryb awaryjny systemu Windows powinien być znany każdemu użytkownikowi, gdyż umożliwia uruchomienie systemu z minimalną ilością sterowników, gwarantujących stabilną pracę systemu. Ten tryb uruchomienia jest przydatny w sytuacjach, w których na przykład w skutek źle zainstalowanego sterownika urządzenia system odmawia uruchomienia. Dzięki wykorzystaniu trybu awaryjnego możemy odinstalować wadliwy sterownik i przywrócić właściwe funkcjonowanie komputera. Coraz częściej jesteśmy również narażeni na działanie wszelkiego typu złośliwego oprogramowania. Niefortunne otwarcie załącznika w odebranym e-mailu czy instalacja oprogramowania pobranego z niewiadomego źródła może spowodować zainfekowanie komputera złośliwym kodem. Często usunięcie tego typu oprogramowania jest niewykonalne w pełni działającym systemie i tu z pomocą przychodzi tryb awaryjny. Nie jest tajemnicą, że standardowo, w poprzednich wersjach okienek, aby aktywować tryb awaryjny należało przed pojawieniem się okna ładowania systemu nacisnąć klawisz F8 i z uruchomionego menu wybrać interesujący nas tryb uruchomienia systemu. W Windows 8 oraz 10 sposób aktywowania trybu awaryjnego zmienił się, a sposób jego włączenia odbiega od tego, do czego przyzwyczaiły nas wcześniejsze wersje „okienek”.