Artykuł jest uzupełnieniem wpisu WiFi bez tajemnic a mówiący o konfiguracji sieci bezprzewodowych lecz tym razem z punktu widzenia systemu Linux.

Bezprzewodowa sieć WiFi jest jednym z wielu sposobów komunikacji pomiędzy urządzeniami zaopatrzonymi w odpowiednie interfejsy pozwalające im prowadzić ten rodzaj dialogu. Przesyłania danych pomiędzy różnymi urządzeniami jest alternatywą bądź uzupełnieniem tradycyjnej sieci kablowej. Sposób ten do transmisji danych wykorzystuje fale radiowe o odpowiedniej częstotliwości. Fakt wykorzystania fal radiowych jako nośnika informacji wyklucza zastosowanie połączeń kablowych co niewątpliwie jest jedną w wielkich zalet tego sposobu komunikacji. Dlatego też sieci bezprzewodowe (WLAN - Wireless Local Area Network) zyskały tak dużą popularność - raz właśnie ze względu na brak przewodów a dwa dzięki prostocie konfiguracji i elastyczności. Te zalety, które dla normalnego użytkownika pozwoliły WiFi stać się jednym z najczęściej wybieranych sposobów komunikacji dla administratorów sieci wyznaczyły nowe obszary aktywności i całą masę nowych zagrożeń niespotykanych do tej pory w tradycyjnych rozwiązaniach. Te nowe obszary aktywności to przede wszystkim kwestie zapewnienia bezpieczeństwa naszych sieci bezprzewodowych (autoryzacja, szyfrowanie, uwierzytelnienie, podsłuch itd.) a także odrębne zasady budowania owych sieci.

Protokół CDP (ang. Cisco Discovery Protocol) jest protokołem stworzonym przez firmę Cisco i działającym wyłącznie na urządzeniach tej firmy (routery, switche itd.). Stanowi świetne narzędzie do monitorowania sieci a także może posłużyć przy rozwiązywaniu wszelakich problemów mogących wystąpić w naszej sieci. Protokół ten pozyskuje informacje o bezpośrednio podłączonych urządzeniach Cisco, CDP działa w warstwie 2 modelu ISO/OSI (warstwa łącza danych) co oznacza, że nie musimy nadawać adresów IP, aby protokół ten działał a sąsiadami CDP zostają wszystkie urządzenia fizycznie współdzielące jedno łącze. Po uruchomieniu routera bądź switcha protokół ten jest domyślnie uruchamiany, co pozwala na wykrycie innych sąsiadujących urządzeń Cisco z aktywowanym protokołem CDP.

Bezpieczne przesyłanie danych w publicznej, niezabezpieczonej sieci Internet od zawsze było wyzwaniem. Standardowe metody i sposoby przesyłania informacji nie zapewniają dostatecznej ochrony danych. Dlatego by rozwiązać ten problem wymyślono coś na kształt „bezpiecznych tuneli” zestawianych pomiędzy komputerami, wewnątrz których dane te w całkowicie pewny sposób mogą być wymieniane. Sieci te nazwano sieciami prywatnymi – VPN. Przedstawiony poniżej artykuł całkowicie jest poświęcony sposobie tworzenia sieci VPN, artykuł omawia podstawowe zagadnienia a także omawia różne sposoby tworzenia bezpiecznych połączeń pomiędzy hostami w środowisku Windows.

Protokoły routingu dynamicznego to już trochę inna bajka niż routing statyczny, każde rozwiązanie ma swoje wady i zalety. Routing statyczny sprawdza się w małych sieciach o nieskomplikowanej budowie a zastosowanie routingu dynamicznego w takich sieciach jest całkowicie bezcelowe. Natomiast w dużych sieciach o budowie hierarchicznej w których jest wiele routerów i jest zastosowana redundancja połączeń, routing statyczny w konfiguracji i utrzymaniu staje się kłopotliwy ze względu na niską skalowalność oraz możliwość popełnienia błędu podczas konfiguracji urządzeń. Dlatego wymyślono i stworzono protokoły routingu, które są odpowiedzialne za budowanie tablic routingu a dzięki ich zastosowaniu (oczywiście po uprzedniej konfiguracji) jest zapewniona stała i nieprzerwana łączność pomiędzy wszystkimi urządzeniami budującymi naszą sieć. Koncepcję routingu dynamicznego przedstawiłem głównie na przykładzie już może troszkę leciwego protokołu RIP ale zrozumienie działania tego protokołu stanowi świetną bazę do zrozumienia problemów wynikających z wybrania tego typu rozwiązania a także zdobyta wiedza pozwala lepiej zrozumieć działanie pozostałych protokołów takich jak EIGRP czy OSPF.

By nadążyć za ciągle to pojawiającym się nowym urządzeniom (tablety, smartfony, zegtarki itd.) wymagającym do optymalnego działania połączenia z Internetem, sieci komputerowe muszą się zmieniać by sprostać to coraz większym wymaganiom. Następuje wzrost sieci poprzez dołączanie to kolejnych urządzeń odpowiedzialnych za komunikację ale podłączenie np. kolejnego routera ma swoje konsekwencje w sposobie działania naszej sieci nie mówiąc już o dodatkowej konfiguracji, którą należy wykonać by wszystkie informacje mogły swobodnie przepływać pomiędzy wszystkimi urządzeniami tworzącymi sieć. Artykuł porusza temat routingu statycznego (ale nie tylko) czyli jednego ze sposobów zapewnienia ciągłość przepływu informacji w sieci.